Gisteravond waren Francis Kenter, haar zoon Tom Watkins en documentaire maakster Anneloek Sollart te zien in het programma van Paul en Witteman n.a.v. de nieuwe documentaire Rawer (in het Nederlands Rauwer), die vandaag op de IDFA 2012 in premiere gaat. Hierbij het interview van Paul en Witteman.
Beschrijving Paul en Witteman:
Francis Kenter en haar zoon eten alleen maar rauw voedsel. Dit zogeheten 'raw food-dieet' is volgens Francis de gezondste manier van leven. Vijf jaar geleden maakte regisseur Anneloek Sollart hier de documentaire RAUW over. Hierin filmde ze Francis en Tom en hun manier van leven. Dat zorgde voor heftige reacties, onder meer in een uitzending van de Wereld Draait Door.
Ondervoeding
Ondanks de felle reacties, schrijft moeder Francis haar zoon nog steeds rauw voedsel voor. Ondertussen is Tom onderzocht door een kinderarts en zij constateert ernstige ondervoeding bij hem. Ze doet aangifte van kindermishandeling. Regisseur Sollart maakte hier over de vervolgdocumentaire RAUWER.
Ondanks de felle reacties, schrijft moeder Francis haar zoon nog steeds rauw voedsel voor. Ondertussen is Tom onderzocht door een kinderarts en zij constateert ernstige ondervoeding bij hem. Ze doet aangifte van kindermishandeling. Regisseur Sollart maakte hier over de vervolgdocumentaire RAUWER.
Volgens de kinderarts zal Tom zonder bijvoeding 12 tot 15 centimeter kleiner worden dan zijn leeftijdsgenoten. Francis moet met Tom voor de rechter verschijnen en er wordt haar aangeraden het voedingspatroon aan te passen. Maar daar wil Francis niets van weten.
Première
RAUWER gaat op 15 november in première op het International Documentary Film Festival Amsterdam (IDFA) en is geselecteerd voor Idfa Competition for Dutch Documentary.
Première
RAUWER gaat op 15 november in première op het International Documentary Film Festival Amsterdam (IDFA) en is geselecteerd voor Idfa Competition for Dutch Documentary.
3 comments:
Gisterenavond zag ik Francis en haar zoon bij Pauw en Witteman. Ik werd nieuwsgierig en zo kwam ik ondermeer bij deze blog uit.
Ik kan de redenering van Francis een heel eind volgen, en tot op zekere hoogte haar strijd ook wel begrijpen en invoelen. In die zin denk ik niet dat zij een slechte moeder is en zie ik dat ze net als elke moeder het beste wil voor haar kind.
Wat ik echter niet begrijp is hoe ze met al haar, veelal terechte, kritische vragen geen enkel vraagteken meer lijkt te zetten bij haar eigen gelijk. Misschien dat ze zich daartoe gedreven voelt door alle externe kritiek, maar wanneer een ideologie of visie boven alle kritiek verheven wordt en geen zelfonderzoek of twijfel meer toestaat wordt het kwalijk fundamentalisme. Dergelijk fundamentalisme dient uiteindelijk nooit de idealen waaruit het is voortgekomen...
Ik wens alle betrokkenen veel sterkte en vooral wijsheid.
Als reactie op T Bakker wil ik stellen dat je je eigen gelijk enkel in vraag stelt als je ziet dat er een aantoonbaar defect is in de lichamelijke of geestelijke ontwikkeling van het voedingspatroon. In tegenstelling tot wat de huidige (ja, want deze verandert nogal vaak van opvatting) reguliere geneeskunde als gezond ziet, is er bij deze mevrouw geen reden om de gezond van haar of haar kinderen in vraag te stellen. Kinderen die tussen de middag naar de snackbar gaan zouden eerder een zorg moeten zijn voor de authoriteiten.
@HenkB
Je bent bereid je eigen gelijk telkens opnieuw te onderzoeken of je bent het niet.
Er is altijd reden om de gezondheid en het welzijn van je kind te blijven evalueren, ongeacht waar jij, de overheid of de geneeskunde of wie dan ook in gelooft.
Het gevaar van fundamentalisme (ongeacht waar jij, de overheid, de geneeskunde of wie dan ook in gelooft) zit erin dat je stopt met kritisch evalueren omdat je er vanuit gaat dat je opvattingen hoe dan ook altijd kloppen.
Dan hebben je evaluaties namelijk automatisch altijd maar 2 mogelijke uitkomsten;
a) het is goed, want de opvattingen zijn toegepast
b) het is niet goed, want de opvattingen zijn niet toegepast
Post a Comment